et factum est verbum Domini ad me dicens
fili hominis loquere ad filios populi tui et dices ad eos
terra cum induxero super eam gladium et tulerit populus terrae
virum unum de novissimis suis et constituerit eum super se
speculatorem
et ille viderit gladium venientem super terram et cecinerit
bucina et adnuntiaverit populo
audiens autem quisquis ille est sonum bucinae non se
observaverit veneritque gladius et tulerit eum sanguis ipsius
super caput eius erit
sonum bucinae audivit et non se observavit sanguis eius in
ipso erit si autem custodierit animam suam salvavit
quod si speculator viderit gladium venientem et non
insonuerit bucina et populus non se custodierit veneritque
gladius et tulerit de eis animam ille quidem in iniquitate sua
captus est sanguinem autem eius de manu speculatoris requiram
et tu fili hominis speculatorem dedi te domui Israhel
audiens ergo ex ore meo sermonem adnuntiabis eis ex me
si me dicente ad impium impie morte morieris non fueris
locutus ut se custodiat impius a via sua ipse impius in
iniquitate sua morietur sanguinem autem eius de manu tua
requiram
si autem adnuntiante te ad impium ut a viis suis
convertatur non fuerit conversus a via sua ipse in iniquitate
sua morietur porro tu animam tuam liberasti
tu ergo fili hominis dic ad domum Israhel sic locuti estis
dicentes iniquitates nostrae et peccata nostra super nos sunt
et in ipsis nos tabescimus quomodo ergo vivere poterimus
dic ad eos vivo ego dicit Dominus Deus nolo mortem impii
sed ut revertatur impius a via sua et vivat convertimini a viis
vestris pessimis et quare moriemini domus Israhel
tu itaque fili hominis dic ad filios populi tui iustitia
iusti non liberabit eum in quacumque die peccaverit et impietas
impii non nocebit ei in quacumque die conversus fuerit ab
impietate sua et iustus non poterit vivere in iustitia sua in
quacumque die peccaverit
etiam si dixero iusto quod vita vivat et confisus in
iustitia sua fecerit iniquitatem omnes iustitiae eius oblivioni
tradentur et in iniquitate sua quam operatus est in ipsa
morietur
sin autem dixero impio morte morieris et egerit
paenitentiam a peccato suo feceritque iudicium et iustitiam
pignus restituerit ille impius rapinamque reddiderit in
mandatis vitae ambulaverit nec fecerit quicquam iniustum vita
vivet et non morietur
omnia peccata eius quae peccavit non inputabuntur ei
iudicium et iustitiam fecit vita vivet
et dixerunt filii populi tui non est aequi ponderis via
Domini et ipsorum via iniusta est
cum enim recesserit iustus a iustitia sua feceritque
iniquitatem morietur in eis
et cum recesserit impius ab impietate sua feceritque
iudicium et iustitiam vivet in eis
et dicitis non est recta via Domini unumquemque iuxta vias
suas iudicabo de vobis domus Israhel
et factum est in duodecimo anno in duodecimo mense in
quinta mensis transmigrationis nostrae venit ad me qui fugerat
de Hierusalem dicens vastata est civitas
manus autem Domini facta fuerat ad me vespere antequam
veniret qui fugerat aperuitque os meum donec veniret ad me mane
et aperto ore meo non silui amplius
et factum est verbum Domini ad me dicens
fili hominis qui habitant in ruinosis his super humum
Israhel loquentes aiunt unus erat Abraham et hereditate
possedit terram nos autem multi nobis data est terra in
possessionem
idcirco dices ad eos haec dicit Dominus Deus qui in
sanguine comeditis et oculos vestros levatis ad inmunditias
vestras et sanguinem funditis numquid terram hereditate
possidebitis
stetistis in gladiis vestris fecistis abominationes et
unusquisque uxorem proximi sui polluit et terram hereditate
possidebitis
haec dices ad eos sic dicit Dominus Deus vivo ego quia qui
in ruinosis habitant gladio cadent et qui in agro est bestiis
tradetur ad devorandum qui autem in praesidiis et in speluncis
sunt peste morientur
et dabo terram in solitudinem et desertum et deficiet
superba fortitudo eius et desolabuntur montes Israhel eo quod
nullus sit qui per eos transeat
et scient quia ego Dominus cum dedero terram desolatam et
desertam propter universas abominationes suas quas operati sunt
et tu fili hominis filii populi tui qui loquuntur de te
iuxta muros et in ostiis domorum et dicunt unus ad alterum vir
ad proximum suum loquentes venite et audiamus qui sit sermo
egrediens a Domino
et veniunt ad te quasi si ingrediatur populus et sedent
coram te populus meus et audiunt sermones tuos et non faciunt
eos quia in canticum oris sui vertunt illos et avaritiam suam
sequitur cor eorum
et es eis quasi carmen musicum quod suavi dulcique sono
canitur et audient verba tua et non facient ea
et cum venerit quod praedictum est ecce enim venit tunc
scient quod prophetes fuerit inter eos
